Grenzen stellen op je werk
Als managementondersteuner heb je gekozen voor een beroep waarin je dienstverlenend kunt zijn. Dit is wat je leuk vindt en waar je ook goed in bent. Je staat graag voor anderen klaar en vindt het heerlijk om te zorgen dat alles op rolletjes loopt.
Alleen schuilt daarin ook een gevaar, namelijk dat je voorbij je eigen grenzen kunt gaan. Zoals taken op je te nemen die helemaal niet bij jouw takenpakket horen. Of dat je bent geneigd om steeds je eigen werk opzij te schuiven voor het werk van anderen. Waardoor je aan het einde van je werkdag weer niet toegekomen bent aan dat wat je wilde doen. Of je vindt het moeilijk om nee te zeggen en als je dan toch een keer nee zegt wordt dit niet gehoord. Dus neem je die taak er tóch maar weer bij.
Je merkt dat dit alles ten koste gaat van de kwaliteit van je werk en dat is nu juist wat voor jou belangrijk is.
Wist je dat je eigen houding en gedrag eraan kunnen bijdragen dat anderen teveel ruimte krijgen of te weinig rekening met jou houden en zelfs misbruik kunnen maken van jouw goedheid? Zoals als je té aardig, té vriendelijk, té dienstbaar, té loyaal en/of té verantwoordelijk bent. Dit komt omdat je waarschijnlijk invoelend bent, gemakkelijk benaderbaar en betrokken en dit ook laat merken.
Maar daardoor neem je taken op je die helemaal niet bij jou horen. Er is namelijk altijd wel een reden waarom je vindt dat je dit moet doen. Waardoor je apen op je schouders neemt die misschien helemaal niet op jouw schouders horen.
Daarom is het juist als managementondersteuner zo belangrijk dat je grenzen stelt op je werk. Maar hoe doe je dat nu?
Grenzen kun je alleen voelen
Laat ik beginnen met dat grenzen te maken hebben met gevoelens. Je voelt namelijk als er een grens wordt overschreden. Dit betekent dat als we niet durven voelen en dit gevoel dus wegdrukken, we zelf een grens overschrijden. We denken vaak dat anderen onze grenzen overschrijden, maar dit kunnen we alleen zelf.
Het begint daarom met je gevoelens serieus te nemen en ze durven te ervaren. Door stil te staan bij wat dit met je doet en hiernaar te luisteren.
Als je ondanks dat je al zoveel werk hebt nog een extra taak erbij hebt genomen, omdat er bijvoorbeeld bij werd gezegd dat niemand anders dit kan doen, sta dan eens stil bij hoe dit voor je voelt. Hoe voelt het om ja te zeggen, terwijl je nee had willen zeggen. Waar voel je dit in je lichaam. Geef dit (pijnlijke) gevoel aandacht en ruimte.
Gevoelens zijn er om ons te waarschuwen en de weg te wijzen. Ons lichaam weet wat goed voor ons is en wat niet. Net zoals je voelt dat je moet eten of naar het toilet moet. Daar luister je toch ook naar…
Je kunt alleen zelf over je grenzen gaan
Anderen kunnen nooit over jouw grenzen gaan, dit laat je namelijk zelf toe. Je accepteert dat anderen een dusdanig groot beroep op je doen. Er kan enkel en alleen misbruik van jouw goedheid worden gemaakt als je hier zelf mee instemt.
Sta daarom eens stil bij waarom je het goed vindt en het tolereert dat er over je grenzen heen gegaan wordt. Is het omdat je de waardering wilt, omdat je die niet aan jezelf kunt geven en daarom nodig hebt van anderen? Ben je misschien bang voor afwijzing of dat men je minder leuk zal vinden? Wil je confrontaties vermijden? Of denk je dat anderen dan voor jou zullen klaar staan? Als je dit denkt zal je vaak teleurgesteld worden, want dit is namelijk een onredelijke verwachting die je dan van anderen hebt. Als je een dienst levert in ruil voor een tegenprestatie, houd je jezelf namelijk voor de gek.
Het luisteren naar je eigen behoeftes
Grenzen kun je dus altijd en alleen maar voelen. Wat je voelt heeft te maken met wat je belangrijk vindt en waar je het meeste waarde aan hecht en/of naar verlangt. Gevoelens hebben namelijk te maken met behoeften. Dus wat zijn jouw behoeftes. Ga daar eens naar kijken. Wat is voor jou belangrijk. Wat zijn jouw persoonlijke waarden en wat drijft jou voort, waar doe je het allemaal voor. Het is nodig om je behoeftes te kennen om te weten waar je grenzen liggen.
Respect versus aardig gevonden worden
Houd grenzen aangeven je tegen omdat je aardig gevonden wilt worden? Maar als je nu heel eerlijk bent is het dan niet meer dat je respect wilt?
Het blijkt dat juist personen die grenzen aangeven meer respect krijgen van anderen. Als je duidelijk bent in wat je wel en wat je niet wilt/kunt doen, wordt je meer gerespecteerd dan als je over je heen laat lopen en je als een voetveeg laat behandelen. Je denkt dat je de ander teleurstelt als je een grens aangeeft, maar het kweekt juist onwijs veel respect als je dit doet.
Je (professionele) houding
Ik hoor vaak van managementondersteuners dat ze zichzelf willen kunnen zijn op het werk. Naar mijn mening kun je op je werk nooit helemaal zijn zoals je thuis bent. Dat wil niet zeggen dat je op je werk niet jezelf kunt zijn, alleen is het nodig dat je op je werk bewuster omgaat met je houding en je gedrag. Eigenlijk kun je het zien als dat je op je werk de ‘zakelijke’ versie van jezelf bent.
Dus als je een vriendelijk persoon bent kun je uiteraard op je werk ook vriendelijk zijn, alleen ben dan ‘zakelijk’ vriendelijk. Dus thuis ben je vriendelijk en op het werk ben je ‘zakelijk’ vriendelijk. Daardoor voorkom je dat je té vriendelijk, té aardig of té dienstbaar wordt.
Door bewust een professionele (zakelijke) houding aan te nemen, ben je makkelijker in staat om rust en kalmte te bewaren. Als je namelijk kalm bent kun je ook beter nadenken voordat je ingaat op een hulpvraag.
Als je investeert in het leren aangeven en bewaken van je grenzen op je werk, zal je met zoveel meer plezier kunnen werken. Ieder stapje in de goede richting is er al één. Heb niet gelijk te hoge verwachtingen van jezelf en ook niet van anderen. Tenslotte gaat iedere verandering gepaard met ook weerstand. Dit zal je ervaren niet alleen bij anderen, maar zeker ook bij jezelf.
Maar het alternatief is niet het over je heen laten lopen en maar doorgaan want uiteindelijk wordt er altijd een grens bereikt.