Zowel op mijn werk als privé moet ik alles zelf doen

De hele dag zorg je ervoor dat alles op rolletjes loopt, iedereen weet je te vinden en je pakt alles (snel) op. Dat doe je graag want je hebt ook niet voor niets gekozen voor een ondersteunende functie en bent graag behulpzaam. Alleen voelt het alsof je in een hogesnelheidstrein zit en die dendert maar door.

‘Niet alleen op mijn werk maar ook privé moet ik alles zelf doen. Ik ben maar aan het rennen, rennen, rennen. Ik kan niet goed delegeren waardoor iedereen achterover gaat hangen. Ik heb het er zelf naar gemaakt, dat weet ik wel, maar ik weet niet hoe het anders kan…’, vertelde een managementondersteuner onlangs. Iets wat ik regelmatig in mijn coachpraktijk hoor. Er is een mate van bewustzijn alleen ga je maar door omdat je simpelweg niet weet hoe je het anders kunt doen.

Als je al eens een keer nee zegt voel je je schuldig en hulp vragen vind je al helemaal moeilijk. Na iedere werkdag ben je zo moe dat je ’s avonds geen energie meer over hebt om thuis ook weer aan de slag te gaan. Maar desondanks als er eens hulp wordt aangeboden wimpel je het af met ‘Is niet nodig hoor’. (Je wilt tenslotte niet dat er wordt gedacht dat je het niet aankan…)

Hulp van een ander aanvaarden wil niet zeggen dat je hebt gefaald. Het betekent dat je er niet alleen voor staat.

Het voelt zo natuurlijk om te geven en bijna onnatuurlijk om (hulp) te ontvangen. Alleen als het geven en ontvangen niet in balans is, heb je het altijd druk. Waardoor je als je hier maar lang genoeg mee doorgaat, je continue in de overlevingsstand staat en je het gevoel hebt dat je aan het overleven bent.

Je hebt de keuze om bij je eindbestemming aan te komen met behulp van de snelheidstrein of de stoptrein

Er zijn verschillende manieren om tot een doel te komen. Eén manier is snel, snel, snel. Een andere manier is de iets langzamere (maar daardoor efficiënter) en dat is bewust en gefocust. Om echter focus te kunnen hebben is het nodig dat je kalm bent en dus niet gehaast. Dus is het belangrijk om in plaats van de Intercity over te gaan op de stoptrein. De haltes (pauzes) zijn namelijk nodig om even gas terug te kunnen nemen en je hoofd rustmomenten te gunnen.

Om er voor anderen te kunnen zijn, dien je eerst goed voor jezelf te zorgen. Niemand heeft er namelijk iets aan als jij omvalt.

Ik heb voor een bestuurder gewerkt die af en toe als er (té) veel speelde op een dag gewoon niet naar kantoor kwam en ook niets van zichzelf liet horen. Niemand wist dan waar hij was en hij nam zelfs zijn telefoon niet op. Om vervolgens na een paar uur te bellen om te vertellen dat hij heerlijk in het bos aan het wandelen was. Helemaal opgeladen en relaxed liep hij dan niet veel later weer het kantoor binnen.

De hele dag wordt zijn aandacht gevraagd waar hij doorgaans heel goed mee kan omgaan. Zijn deur staat ook altijd open. Maar daarvoor heeft hij het nodig om af en toe als het even te veel werd even letterlijk en figuurlijk eruit te stappen om een paar uur niet beschikbaar te zijn.

Voor een bestuurder is het lastig om bijvoorbeeld de lunchpauze te gebruiken om even afstand van het werk te kunnen nemen door lekker naar buiten te gaan. Maar als je een ondersteunende functie hebt kun je het je best wel veroorloven om zo vaak als mogelijk een pauze te gebruiken om even naar buiten te gaan om je hoofd leeg te maken.

Het is belangrijk dat je niet alleen tussen de middag een pauze neemt, maar ook (korte) pauzes gedurende de dag. Begin ook de dag niet gelijk met op je telefoon te kijken of mails te lezen, maar (sta een kwartiertje eerder op en) begin de dag met iets ontspannend zoals een mediatie of yoga oefening of een wandeling (met of zonder hond). Lees tussendoor een leuk/spannend/leerzaam boek al is het maar één pagina per dag.

Het maakt niet uit wat je doet om goed voor jezelf te zorgen. Kijk wat voor jou werkt en wat voor jou prettig is. 

Maar zorg ervoor dat je uit de snelheidstrein stapt en dus regelmatig (korte) pauzes neemt.

‘Als je elke keer dweilt, zal iedereen blijven denken dat de kraan niet lekt‘

Er is een reden waarom je maar doorgaat met het ver gaan in het dienstbaar zijn en altijd klaar staan voor anderen. Misschien ga je wel zelfs zover dat je meer aan het ‘pleasen’ bent.

Wat dit (please)gedrag je oplevert is bijvoorbeeld waardering en/of word je aardig gevonden. Er is namelijk altijd een reden waarom je doet wat je doet. Het levert je altijd iets op, anders zou je het niet doen.

Vaak is het automatisch gedrag wat je al jaren en jaren vertoond. Maar doordat je het erg druk hebt, heb je nooit eens de rust om hier eens bij stil te staan. Om te kijken wat erachter zit dat je langer werkt dan 8 uur per dag. Waarom je je schuldig voelt als je zaken niet (op tijd) klaar hebt en hoe het komt dat je je altijd voor van alles verantwoordelijk voelt.

‘For change to happen, you have to make a descision first’

Het is alleen juist zo nodig zijn om daarachter te komen om iets aan de (ongewenste) situatie waarin je terecht bent gekomen te kunnen doen. Kun je hier wel wat hulp bij gebruiken? Neem dan contact met mij op voor een gratis en geheel vrijblijvend telefonisch coachgesprek van 30 minuten. Je kunt je hiervoor aanmelden door het contactformulier in te vullen via de link: https://www.happyassistant.nl/contact/

Alle verandering begint met het nemen van één eerste kleine stap…